Hi zoon!
Hoewel ik me niet gauw zal branden aan meme stocks omdat ik weet van het fenomeen, hebben mama en ik ons danig gebrand aan een fintech. Het was het Duitse bedrijf Wirecard.
Ik geloof (nog steeds) dat fintechs en payments bedrijven een grote toekomst hebben. Wirecard leek me alleen daarom al erg interessant. Daarbij was het een Duits bedrijf, dus hoe fout kon het zijn, toch? En de koers leek ook nog eens op het punt te staan om torenhoog te worden. Resultaat? Ik kocht behoorlijk wat aandelen. Tegen een prijs die ik wel hoog vond, maar die een zekere belofte in zich had het te schoppen tot een multibagger.
Enkele dagen later bleek echter dat er gefraudeerd was. Binnen een dag daalde de koers van de aandelen met 70%-80%. De volgende dag was het nog erger en daalde het tot een miezerige paar procent van de top van twee dagen ervoor. Natuurlijk hoopte ik dat de prijs weer zou opveren, althans weer iets omhoog zou gaan, als zou blijken dat het wel mee viel, of na een doorstart, of zoiets. Maar het was ijdele hoop. Het bedrijf ging failliet en werd geschrapt van de DAX.
Had ik beter moeten en kunnen weten? Door deze burn ben ik wel een beetje voorzichtiger geworden bij het investeren in nieuwe technologieën, nieuwe bedrijfsmodellen, nieuwe bedrijven.
We gaan het meemaken, lieve jongen van mij.
Liefs, papa.
P.S. Inmiddels heb ik dit debacle achter me gelaten. Je moet ook bij dit soort pijnlijke voorvallen niet te lang bij de pakken blijven zitten. Daarom heb ik het verhaal en het vervolg ook niet meer gevolgd. Maar er blijkt een boek over te zijn geschreven: Die Wirecard-Story. Misschien ooit iets voor je Duitse leeslijst op school? 🙂
